“De hemel weifelt tussen Constable en Turner” noteerde schrijver Erwin Mortier deze week in zijn Hollands Dagboek, vandaag gepubliceerd in het NRC. Een prachtige zin, die inderdaad helemaal de weersomstandigheden van de afgelopen week karakteriseerde.
Hoe beroerder het weer, hoe meer ik ga kookdromen. Ik krijg allerlei visioenen van zwoele zomeravonden, lange tafels met vrolijke mensen en de prachtigste gerechten. Cantaloupesoep met prosecco! Hartige pastei! Spaanse tomatentaart! En vooral ook de kruidenrisotto met aardbeien!
Terwijl in onze tuin de takken naar beneden kletterden door de stormwind, was de idylle van de eeuwige Provencaalse zomer deze week wel heel ver weg. Op zo’n moment vrees ik dat Nigella Lawson volledig gelijk heeft als ze schrijft dat de zomer vooral ‘een idee is, een herinnering, een hoopvolle projectie’. Maar juist daarom, schrijft ze in haar kookboek Voor altijd zomer, moet je vooral doorgaan met het bereiden van zomerse gerechten, omdat die wel altijd zonnige behaaglijkheid oproepen. Juist als buiten de wind om het huis giert, moet je zelf het luie gevoel bezorgen dat je alle tijd van de wereld hebt om onderuit te zakken en gezellig met vrienden te eten in lome stoelen.
Dus heb ik de afgelopen dagen heel wat kookboeken weer doorgebladerd en allerlei recepten de revue laten passeren. De kinderen werden aangestoken door mijn kookdrang en deden al even enthousiast mee. We hielden krijgsraad en gingen op strooptocht naar supermarkt en groentekraam om volop fruit, paprika’s, tomaten en verse munt in te slaan. Vervolgens stonden ze hun eigen pannenkoeken te bakken, aardbeienjam te koken en frambozenijsjes te fabriceren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten