Paklijst etenswaren voor een onbewoond eiland

Janneke Vreugdenhil werpt in haar kookblog van nrc next de vraag op welke tien ingrediënten je zou meenemen als je verhuist naar een onbewoond eiland. Intrigerende vraag, want dat werpt je terug tot de vraag wat je primaire levensbehoeften zijn als het om voedingstoffen gaat. Water. Is er wel zoet water op dat eilandje?

En verder is het wel handig om granen, fruit en groenten te kunnen eten. Zijn er bomen met kokosnoten en struiken met sappige bessen? Je kunt wel een hele voorraad groenten meenemen in je rugzak, maar op een kale rots houd je het dan nog steeds niet zo lang uit. Het is dus van belang om te weten wat het onbewoonde eilandje aan eetbare vruchten, groenten en noten voortbrengt en of er in de omringende zee aardige visjes te vangen zijn.

Zo niet, dan kunnen we smaakmakers als citroen, zongedroogde tomaatjes, spekblokjes, geitenkaas en vijgenmarmelade gerust thuis laten en onze bijbehorende idyllische kookdromen. Dan moeten we onze rugzak volstoppen met spul om zout water drinkbaar te maken, een blik witte bonen, een blikopener en niet te vergeten lucifers om een vuurtje aan te maken. Doe dan trouwens ook maar wat houtblokken in de tas. En voor de frivoliteit ook nog een voorraad chocola. Het moet wel leuk blijven.

TarteTatin traditie

Van alle taarten roept tarte tatin volgens mij de meest warme gevoelens op. Hij hoort bij Frankrijk, bij de zomer, bij zwoele zomerluchten en bij liefdes die een leven lang meegaan.

Onlangs dook hij weer op als het favoriete gerecht van een lezer van nrc next, die hiermee indruk had gemaakt op een geliefde. Zoiets noem ik geen toeval.

De taart heb ik dus al, nu de bijpassende traditie nog. Want ik vind dat de bereiding van tarte tatin bij een speciale gelegenheid hoort. Dat je bij het woord tarte tatin meteen aan je verjaardag denkt. Of aan Tweede Pinksterdag. Of aan midzomernacht. In ieder geval aan Feest.

Nog meer genieten met appels:

• Instant appelgeluk
• Appelbroccolisoep
• De ultieme appeltaarttest
  

Pittige linzensoep met tapenade

Rode linzen hebben zo'n mooie kleur, dat het bijna jammer is om er soep van te koken. Dan verdwijnt die kleur namelijk grotendeels. Maar doe je het toch, dan is Pittige Linzensoep met citroen een aanrader. De tomaten kleuren de soep toch weer roder. En citroen is een vrucht die een gerecht een geweldige oppepper geeft.

Toch bleef de soep nog wat laf, dus verdubbelde ik de hoeveelheid citroensap. De linzensoep bleef wat 'stroef' smaken. Wat te doen? Wat gember erbij, dan maar. Dat was het ook niet. Toen viel opeens mijn oog op het potje tapenade in de koelkastdeur. Oosterse soep met provençaalse tapenade? Ongebruikelijk, maar waarom niet. East meets west. Het bleek een gouden combinatie!

Pittige linzensoep met citroen en tapenade

Ingrediënten:

• 2 eetlepels olijfolie
• 1 ui, fijngesneden
• 2 teentjes knoflook, uitgeperst
• 2 theelepels komijnpoeder
• 1 theelepel kaneel
• een halve theelepel gemberpoeder
• 500 gram rode linzen
• 1 blik tomatenblokjes
• 1 liter kippenbouillon
• 150 gram kipfilet, in stukken gesneden
• 2 eetlepels fijngesneden peterselie
• sap van 1 citroen
• 3 eetlepels tomatentapenade
• zout en versgemalen zwarte peper

Bereiding:

Zet een pan met linzen op het vuur met een halve liter water. Laat een half uur koken. Pak een andere pan, waarin je de olie verhit. Smoor de ui en knoflook 4 minuten. Vroeg de kruiden, de helft van de gekookte linzen, de tomaten, de stukjes kip en de bouillon toe Breng aan de kook. Draai het vuur laat en laat de soep circa 5 minuten zachtjes koken.
Pureer de overige linzen met de staafmixer glad. Roer de puree door de soep, gevolgd door de peterselie. Breng de soep op smaak met zout, peper, citroensap en tapenade. Laat de soep niet meer koken en serveer hem met Turks brood of stokbrood.