Hoe krijg je kinderen aan het smikkelen? Dus niet het wegkauwen van enkele verplichte boontjes, maar echt genieten van eten? Het antwoord staat in een kinderboek. Verplichte kost voor tobbende ouders.
Voor veel ouders is de warme maaltijd een dagelijks terugkerend drama. Als ze de moed nog niet verloren hebben, verzinnen ze allerlei gerechten om groenten en andere gezonde ingrediënten in te verstoppen. Pannenkoekjes met geraspte worteltjes door het beslag en meer van dat werk. Als ze geen uitweg meer zien, berusten ze erin dat het kind alleen wat schepjes pasta-zonder-saus eet en stoppen hem of haar nog een banaan toe. Maar leuk is het natuurlijk niet.
Toch is er wel degelijk hoop. Het antwoord (of eigenlijk: antwoorden) staan gewoon beschreven in 'De wraak van het spruitje', dat vorige maand aan duizenden kinderen is weggegeven als geschenk bij de Kinderboekenweek. Ik was in de veronderstelling dat het een kinderverhaal was rondom de beruchte groente en had het daarom nog niet eerder doorgebladerd. Maar toen het boekje afgelopen weekend opdook, bleek het een enorm informatief werkje te zijn. Vooral voor ouders van moeilijke eters!
In dit boekje beschrijft Jan Paul Schutten namelijk hoe je kinderen zo ver krijgt dat ze gretig hun tanden zetten in een spruitjesgerecht. Spruitjes gelden immers als de ultieme test. Eten kinderen deze groente, dan lukt alles.
Daarbij staan belangrijke wetenswaardigheden vermeld, die de eetgeheimen van kinderen ontsluieren.
- Noem een gerecht vooral niet 'gezond'. Dat is voor kinderen een afknapper van de eerste orde. Kwalificaties als 'snack' en 'taart' doen het stukken beter.
- Zorg voor een frisse kleur, een smakelijke geur, een knapperig geluid en een prettig gevoel. Je eet namelijk met àl je zintuigen. En die zintuigen zijn ook nog eens gemakkelijk te misleiden. Zo eten proefpersonen taaie chips met smaak op als ze via de koptelefoon het geluid van knapperige chips te horen krijgen. Hoe krokanter het geluid, hoe lekkerder ze het vinden. En ook met gewone groente valt dus heel wat bij te sturen als je de ogen, oren, neus en vingers extra verwent.
- Laat kinderen met hun handen eten. Jazeker! Als je met je handen eet, smaakt elke hap lekkerder. Andersom werkt ook. Als je iets lekker vindt, zul je eerder je handen gebruiken dan een vork.
- Zorg ervoor dat een kind het gerecht voor de allereerste keer proeft in hele prettige omstandigheden. Bijvoorbeeld bij een feestje. De hersenen koppelen het gerecht daarna aan het fijne gevoel van het feestje. Andersom kun je door een slechte ervaring eten heel erg vies gaan vinden. Als je een keer een vanilleijsje eet en daarna ziek wordt, denkt je lichaam dat het aan het ijsje lag. Dikke kans dat je daarna een hele tijd geen ijs meer lust.
- Zorg voor een mooie presentatie van het voedsel. Dat doen koks in een sjiek restaurant trouwens ook. Een gerecht met verschillende kleuren ziet er simpelweg smakelijker uit. En dat geldt ook voor een gerecht, dat in de vorm van een torentje opgediend wordt.
- Stapel diverse smaakjes op elkaar, zoals bijvoorbeeld in een hamburger. Op die manier krijg je verschillende smaaksensaties, zoals ook de fabrikant van Mars- en Twixrepen weet. Dat levert een geweldige smaakexplosie op in je mond.
- Zorg voor afleiding. Een truc die ouders vaak al kennen. Als kinderen televisie kijken, eten ze zonder dat ze het in de gaten hebben. Ook allerlei groenten, die kinderen normaal gesproken met lange tanden tot zich nemen.
- Alles draait om de naam. 'Traditionele cajun beans met wilde rijst' vinden we veel lekker dan 'rode bonen met rijst'. En kinderen zullen eerder een hap nemen van een Big Smile dan een spruitjesburger, zoals in het boek beschreven wordt.
- Smakken mag (mits je je tafelgenoten niet in je mond laat kijken). Dan komt de speekselproductie op gang en smaakt de hap nóg lekkerder....
Verder lezen:
1 opmerking:
Laat je kind meekoken! Peuters kun je al mee laten helpen, door (zogenaamd) de pasta/rijst te laten afwegen. De groentes in de vergiet te wassen (als jij het nog even nawast, vinden ze normaal). De pasta in de voorraadbus te laten doen. De boter uit de koelkast te laten pakken etc.
Ze zijn dan zo trots dat ze mee hebben geholpen, dat ze er goed/beter van eten.
En als het echt een drama is met groente eten: de groente pureren, als saus eten ze het vaak weer wel.
Een reactie posten